Choreoterapia jako metoda odreagowania napięcia psychoruchowego

Najnowsze doniesienia naukowe wykazują, że pewne trudności rozwojowe, problemy w kontrolowaniu emocji i zaburzenia ze spektrum autyzmu mogą być niwelowane przez terapię tańcem i ruchem. Choreoterapia harmonizuje relacje dziecka ze światem. Rytmika, taniec i muzyka pomagają kształtować dojrzałość u młodego człowieka – odwołują się do jego doświadczeń w sferze umysłowej, emocjonalnej, społecznej i motorycznej. Ponadto, terapia tańcem i ruchem stwarza sprzyjające warunki do nawiązywania interakcji społecznych, zwiększa świadomość własnego ciała, umożliwia swobodną ekspresję i pozwala na rozładowanie napięcia psychoruchowego. Choreoterapia obejmuje aktywności taneczne, zabawy ruchowe, ćwiczenia z ciałem w przestrzeni i ruchu, ćwiczenia oddechowe, improwizacje do wybranych utworów i proste choreografie. Można je z powodzeniem realizować z podopiecznymi w różnych grupach wiekowych.

Ćwiczenia oddechowe jako istotny element zabaw ruchowych

Uczestnicy zajęć z elementami choreoterapii biorą udział w zabawach ruchowych polegających na przedstawianiu ciałem treści słyszanej melodii. W tym celu podopieczni akompaniują do śpiewu poprzez klaskanie, tupanie lub z wykorzystaniem instrumentów muzycznych. Terapia tańcem i ruchem może być stosowana jako technika komplementarna zmierzająca do poprawy samopoczucia dzieci i młodzieży, rozładowania negatywnych emocji i zmniejszenia odczuwanego napięcia psychoruchowego. Choreoterapia jest też włączana do procesu terapeutycznego jako metoda uzupełniająca leczenie farmakologiczne. W praktyce szkolnej i przedszkolnej zabawy ruchowe, proste choreografie i ćwiczenia oddechowe ułatwiają emocjonalną, społeczną i poznawczą integrację uczniów. Koncentracja na własnym oddechu pozwoli podopiecznym wyciszyć się i zrelaksować po doświadczeniu wielu nowych bodźców.

Terapia tańcem i ruchem jako metoda pracy z dzieckiem przejawiającym zaburzenia ze spektrum autyzmu

Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ang. autism spectrum disorders) należą do najczęściej wykrywanych problemów rozwojowych. Według raportu Fundacji SYNAPSIS, trudności te napotyka już więcej niż jedna na sto osób, a w ciągu ostatnich dwudziestu lat występowanie ASD zwiększyło się dziesięciokrotnie. Wraz z liczbą diagnoz, rośnie liczba alternatywnych metod wspierania osób dotkniętych zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Jedną z popularnych form pomocy jest terapia tańcem i ruchem, która wspomaga deficyty motoryczne, rozszerza ekspresję pozawerbalną, redukuje napięcie psychoruchowe oraz ułatwia proces socjalizacji i komunikacji. Jest to szczególnie ważne w kontekście trudności ze zrozumieniem zachowań, emocji i intencji innych ludzi, napotykanych przez osoby z ASD.

Dlaczego warto włączyć ćwiczenia oddechowe do pracy z podopiecznymi borykającymi się z napięciem psychoruchowym?

W jaki sposób konstruować i prowadzić zajęcia z elementami choreoterapii, aby osiągnąć wyznaczone cele? Jaka jest rola muzykoterapii w pracy z dzieckiem z zaburzeniami ze spektrum autyzmu? W jaki sposób zabawy ruchowe i ćwiczenia oddechowe pomagają zredukować napięcie psychoruchowe? Jakie są najczęściej popełniane błędy w terapii tańcem i ruchem? Dowiedzą się tego Państwo uczestnicząc w II Ogólnopolskiej Konferencji Arteterapii, która odbędzie się 27 września 2019 roku w Warszawie. Tematem przewodnim wydarzenia są najskuteczniejsze metody arteterapeutyczne w pracy z dziećmi i młodzieżą na różnym etapie rozwoju. Prelegenci zaprezentują autorskie pomysły na zabawy ruchowe, choreografie, ćwiczenia oddechowe oraz opowieści łączące ruch z wyobrażeniami do realizacji z podopiecznymi w różnych grupach wiekowych. Uczestnicy konferencji poznają możliwości zastosowania rekwizytów i rysunków podczas ruchu na zajęciach z dziećmi i młodzieżą z trudnościami w relacjach społecznych, problemami w kontrolowaniu emocji czy zaburzeniami ze spektrum autyzmu.